flahapl Polska Flag of Germany.svgDeutschland 
  • IMG_0182_new.JPG
  • prezydent.jpg
  • Szydlo_new.jpg
  • U4prezydenta.jpg

KWALIFIKACJE RZEMIEŚLNICZE W PROWADZENIU WŁASNEJ DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ.

Wcześniejszy mój artykuł w tym kwartalniku traktował o prawnych aspektach inicjowania na obszarze Republiki Federalnej Niemiec samodzielnej działalności gospodarczej. Akcentowałam w nim to, że rozpoczynający taką działalność szczególną uwagę powinien zwrócić na rodzaj pozwolenia dotyczącego świadczenia proponowanych na rynku usług w zawodzie rzemieślnika. Osoba chcąca tego rodzaju zawód w Niemczech wykonywać, także powinna znać odpowiedzi na następujące z istotnych pytań. Między innymi dotyczących tego, czy i jakie czynności w ramach swojej specjalności można świadczyć w ramach zwykłej „Gewerby“ oraz czy nie istnieją szczególne przepisy bądź uwarunkowania, ktore w ramach wykonywania takiej działalności należy respektować. Niniejsza publikacja czytelnikowi ma ułatwić uzyskanie odpowiedzi na pytania, dotyczące – tego czy i jakie kwalifikacje oraz gdzie zdobyte i jak potwierdzone – mogą być podstawą prowadzenia w Niemczech własnej działalności gospodarczej.

Prowadzenie własnej działalności gospodarczej

zgodnie z ustawą o rzemiośle

Rzemieślnik chcący w Niemczech podjąć się wykonywania samodzielnej działalności gospodarczej musi posiadać tytuł mistrza w zawodzie rzemieślnika. Legitymowanie się nim jego posiadacza upoważnia do wpisania planowanej dzialności do tzw. „Handwerksrolle“, czyli rejestru rzemieślniczego. Jest to warunkiem koniecznym do świadczenia usług rzemieślniczych enumeratywnie wymienionych w załączniku „A” ustawy o rzemiośle. Wnioskując a contrario (z przeciwieństwa) dochodzimy do wniosku, że osoby, które zamierzają świadczyć usługi rzemieślnicze wymienione w załącznikach „B” i „B2“ wyżej przywołanej ustawy, tego tytułu nie muszą posiadać po to, by firmę własną utworzyć i ją prowadzić.

Status rzemieślnika, ustanowiony regułą

tzw. starszego czeladnika, zgodną z §9 ustawy o rzemiośle

Czeladnicy mający 6-letnią praktykę zawodową mają prawo do wykonywania rzemiosła samodzielnie. Przesłanką skorzystania z tego uprawnienia jest wykonywanie przez 4 lata określonych prac rzemieślniczych na pozycji kierowniczej. Warunek ten będzie spełniony wówczas, gdy osoba chcąca z niego skorzystać przez 4 lata samodzielnie podejmowała decyzje dotyczące prowadzenia prac rzemieślniczych wymienionych w załączniku „A“ do ustawy o rzemiośle, na których świadczenie - zgodnie z tym, co wyżej napisałam, należy mieć pozwolenie. Dowodami na wieloletnią praktykę, znajomość prawa, rzemiosła i handlu mogą być świadectwa pracy, opisy prac przez daną osobę wykonywanych bądź też inne dokumenty to potwierdzające.

 

Zezwolenie wyjątkowe zgodne z §8 ustawy o rzemiośle

Poza opisaną w akapicie poprzednim, istnieje jeszcze jedna możliwość wykonywania usług rzemieślniczych objętych załącznikem „A“ ustawy o rzemiośle. Zgodnie z jej §8 jest to tzw. pozwolenie wyjątkowe.

Zgodnie z tutaj przywołanym przepisem udziela sie go wówczas, gdy udowodni się wykonywanie prac rzemieślniczych wskazanych w załączniku „A“ rzeczonej ustawy oraz jednocześnie przedłoży się uzasadnienie o obiektywnej niemożliwości uzyskania tytułu mistrza w rzemiośle danego rodzaju. Treść tego pozwolenia może ograniczać wykonywanie pewnych czynności rzemieślniczych bądź też okres ich świadczenia. W tym przypadku wiedza z zakresu rzemiosla, prawa i handlu może być udowodniona przez złożenie w izbie rzemieślniczej egzaminu kwalifikacyjnego właściwego dla tego rodzaju pozwolenia.

Rzemieślnik bez tytułu mistrza w rzemiośle

Osoba, która nie posiada tytułu mistrza w rzemiośle może działalność rzemieślniczą wykonywać w dwóch przypadkach: po pierwsze, gdy utworzy spółkę, w której udziałowcem będzie osoba posiadająca tytuł mistrza, po drugie, gdy prowadząc firmę jednoosobową będzie zatrudniała rzemieślnika z tym tytułem.

W każdym z obu wyżej wymienionych przypadkach zachodzi możliwość wykonywania usług rzemieślniczych objętych załącznikiem A przedmiotowej ustawy.

Uznanie kwalifikacji zawodowych

W Niemczech ustawa o uznaniu kwalifikacji zawodowych w życie weszła w 2012 roku. Zgodnie z jej postanowieniami tytuły zagraniczne (czyli uzyskane w innych krajach) mogą w Niemczech być uznane. Dotyczy to również tytułu mistrza rzemiosła. Po uzyskaniu uznania osoba, która posiada tytuł zawodowy równoznaczny z tytułem mistrza nadanego w Niemczech, może być wpisana do rejestru rzemieślników.

 

Uznanie tytułu mistrza osoby pochodzącej z krajów Unii Eurpejskiej jest uregulowane w §9 ustawy o rzemiośle w związku z rozporządzeniem EU/EWR o rzemiośle.

Zagraniczny dyplom zawodowy jest porównywalny z niemieckim dyplomem mistrzowskim z tym zastrzeżeniem, że jego notyfikacja musi być dokonana przez właściwy rzeczowo i miejscowo podmiot w Niemczech. Przesłanką do spełnienia tego przepisu jest uzyskanie tytułu w dowolnym kraju Unii Europejskiej bądź w Szwajcarii. Instytucją uprawnioną do przeprowadzenia tej procedury w odniesieniu do kwalifikacji rzemieślniczych jest izba rzemieślnicza właściwa według miejsca zamieszkania wnioskodawcy.

Istnieją również w Niemczech dwie inne możliwości uznania kwalifikacji zawodowach. Są to:

a) uznanie doświadczenia zawodowego;

b) uzananie kwalifikacji zawodowych poprzez przedłożenie świadectw ukończenia szkoły (wykształcenia) i świadectw pracy.

Osoba zamierzająca świadczyć usługi objęte załącznikem A ustawy o rzemiośle, powinna się zgłosić do izby rzemieślniczej właściwej dla jej miejsca zamieszkania bądź też siedziby zakładu, w którym chce być zatrudniona, w celu złożenia w nich następujących dokumentów:

dowodu osobistego albo paszportu;

dokumentów poświadczających wykształcenie i kwalifikacje w danym zakresie, tj. świadectw ukończenia szkół w kraju, z którego pochodzi;

dokumenty określone w pkt 2 należy na język niemiecki przetłumaczyć przez tlumacza przysięgłego;

życiorys napisany w języku niemieckim,

oświadczenia o tym, że wnioskodawca dotychczas nie składał wniosku o uznanie kwalifikacji.

 

Postępownie w tej sprawie podlega opłacie. Izba rzemieślnicza w każdym jednostkowym przypadku wnioskodawcy udzieli informacji o jego kosztach.

Postępowanie o uznaniu kwalifikacji zawodowych z reguły trwa 3 miesiące przy założeniu tego, że dokumenty izbie rzemieślniczej w tej sprawie przedłożone są kompletne.

Po zakończonym postępowaniu wnioskodawca nabywa uprawnienia identyczne z tymi jakie określa niemiecki dyplom referencyjny. Prawo niemieckie w tej procedurze jednak nie przewiduje udzielania tytułu mistrza.

Postępowanie zakończone wynikiem pozytywnym skutkuje tym, że wnioskodawca otrzymuje zaświadczenie o równoważności, ktore mu nadaje uprawnienie do wpisania go do rejestru rzemieślników jako mistrza.

W przypadku, gdy pomiędzy kwalifikacjami wnioskodawcy a niemieckimi kwalifikacjami referencyjnymi zachodzą różnice, to wówczas istnieje możliwość wykonania środka dostosowawczego, wskazanego w decyzji izby rzemieślniczej. Między innymi może nim być staż pracy bądź test umiejętności, z których każdy skutkuje uzyskaniem kwalifikacji równoważnej do tej, jaka wynika z prawa niemieckiego i obowiązującej rzemieślnika rejestracji.

Wnioski oraz wszelkie informacje dotyczące uznania kwalifikacji zawodowych są także dostępne na stronach internetowych izb rzemieślniczych miejscowo właściwych dla zamieszkania osób tym zainteresowanych.

W 2016 roku wszystkim zamierzającym w Niemczech prowadzić i już prowadzącym działalność rzemieślniczą – życzę tego, by usługi te wykonywali będąc zdrowymi i zadowolonymi z ich pożytków.

Katarzyna Burzynska

Partnerzy

Logo PRwN

Logo forum

Logo ZDPN

Logo der SdpZ Grau

MSZ logo2

SWS logo

logo bez oka z napisem

Biuro Polonii

Konwent 1

 

© 2013 - 2017 Magazyn Polonia. All Rights Reserved. Designed By E-daron.eu

Please publish modules in offcanvas position.